شاید برگشته باشم

بعد مدت ها تصمیم یه دفعه ای و یکهویی گرفته ام که دوباره اینجا بنویسم حوصله ام از تلگرام هم سر رفت یه جوری همه ش با فندوق ش ک ن باید روشن باشه و یک سری خبرهای تلخ و ناامید کننده و من خودم ته همه ی این خبرها هستم و یه مدت توی یه آدرس دیگر نوشتم باز اومدم اینجا امیدوارم این سری فقط از طریق خوش ها و شادی هام بنویسم و نه دیگه از درد و مشکلات و معضلات ام .

این روزها دارم هی تکرار میکنم این جملات رو که بتونم بپذیرم مسئولیت های مشکلات زندگی مو " دوستت دارم، متاسفم، لطفا مرا ببخش،  ممنونم " بپذیر هر چه اتفاق افتاده توی زندگی و هنوز یادم میفته مسئولیت ش با من اشتباهات پزشکی،  گم شدن برگه امتحان!!! سخت بودن مسیر رفتن گواهینامه گرفتن! سخت بودن زندگی م،  درد داشتن. همه و همه مسئولیت ش با من نه با کس دیگر و باید در آرامش و صلح باهاشون کنار بیام البته توی این راه یه همراه دارم به اسم آقای دکتر ر که کمک م میکنه و یه کتاب هم بهم معرفی کرده " محدودیت صفر" که دارم میخونم 

امیدوارم این سری خوب باشه و هر روز با انرژی مثبت اتفاقات خوب روزمره زندگی مو بنویسم